Een pauzeruimte voor iedereen

Basisschool de Horizon had een te kleine koffie/pauzeruimte afgezet tegen het aantal medewerkers op de school en een sfeerloze uitstraling. Tevens werd deze ruimte gebruikt voor andere doeleinden zoals opslag en leerlingen-contact. Vanwege de te kleine pauzeruimte, onvoldoende tafels/stoelen werd niet voldaan aan artikel 3.20 van het Arbobesluit. Twee intern begeleiders Jaqueline Slabbers en Kim Boels bij de basisschool de Horizon in Heerlen namen het initiatief om in hun zomervakantie van een nieuw vrijgekomen klaslokaal een pauzeruimte te maken. Een plek waar alle collega’s elkaar ontmoeten, een plek om even weg te zijn van je werkplek, waar je kunt ontspannen in een prettige sfeer en time-out momenten. 

Ger Smeets, regioadviseur bij het Vervangingsfonds, vertelde mij over de nieuwe, sfeervolle pauzeruimte in de basisschool de Horizon. Ik werd nieuwsgierig. Wat was de reden om een nieuwe pauzeruimte in te richten en hoe heeft de school dit aangepakt? Ik nam telefonische contact op met de directeur Max Mannheim en we maakten een afspraak voor vandaag.

Jacqueline en Kim

Op school werd ik ontvangen door de Max Mannheim en twee intern begeleiders, Jacqueline Slabbers en Kim Boels. Zij zijn de drijvende krachten achter het project Pauzeruimte. Vol enthousiasme vertellen ze over hoe het was in de tijd van de oude pauzeruimte en hoe het nu is in de nieuwe pauzeruimte . en waar het mee begon: de zwarte overtollige bank van het kasteel….

De oude pauzeruimte was…

Jacqueline en Kim vertellen dat de oude pauzeruimte geen plek was waar je even naar toe ging voor een time-out moment, om een kopje koffie te drinken of een boterham te eten.

De oude pauzeruimte…

• was te klein.
• had een grote tafel met onvoldoende stoelen afgezet tegen het aantal collega’s. Dit had tot gevolg dat de pauzeruimte weinig gebruikt werd waar deze voor bedoeld was. Sommige collega’s bleven liever in hun eigen klaslokaal, anderen maakten gebruik van een zwarte bankje dat in de open ruimte van de school stond. Dit bankje hoorde bij een leesproject.
• lag ver weg van de buitenpatio. Een plek waar je buiten kan pauzeren.
• had een tijdschriftenrek dat gebruikt werd als postbakje. Hierdoor was niet alleen de post van iedereen zichtbaar, het zag er ook rommelig uit.
• grensde aan het speelplein. Onbewust waren je collega’s toch alert op hoe het speelkwartier verliep, of er geen ruzies waren en alles goed ging. Soms klopten kinderen op de ramen.
• was niet gezellig en sfeerloos: grijze betonnen stenen muren en een donkere vloer.

Kortom: je kon niet spreken van een pauzeruimte als ontmoetingsplek voor alle medewerkers op school en een ontspanningsplek voor time-out momenten.

Een pauzeruimte voor iedereen

Omdat het schoolgebouw werd uitgebreid met extra ruimte kwam een ruim klaslokaal vrij. Jacqueline en Kim namen het initiatief om met Max Mannheim de voor- en nadelen te bespreken om het vrijgekomen klaslokaal om te turnen naar een pauzeruimte voor iedereen.

Voordelen:

• Plek met voldoende bewegingsruimte en een zitplek voor alle medewerkers.
• Een gezellige en sfeervolle plek om elkaar te ontmoeten, koffie te drinken, te lunchen en voor de time-out momenten.
• De nieuwe pauzeruimte ligt aan de patio. Hierdoor heb je contact met de collega’s die buiten pauzeren.
• Geen direct contact met de buitenspeelplaats.
• In de nieuwe ruimte is plaats genoeg om de oude, open postvakjes (tijdschriftenrek) te vervangen door gesloten postvakjes.

Nadelen:

• De keuken ligt niet bij de nieuwe pauzeruimte. In de keuken staan de vaatwasmachine, magnetron, oven en is watervoorziening.
• Geen watervoorziening.
• Extra kosten voor de inrichting van de nieuwe pauzeruimte.

Max Mannheim was positief over het plan en Jacqueline en Kim gingen vol enthousiasme aan de slag.

Het zwarte bankje werd het uitgangspunt voor de inrichting…

Omdat het leesproject was beëindigd werd een belangrijk bankje overtollig. Belangrijk omdat collega’s regelmatig gebruik maakten van dit zwart bankje. Gewoon om even te pauzeren….gewoon omdat je er zo fijn ontspannen in kon zitten. Zo werd het zwarte bankje het uitgangspunt voor de inrichting van de nieuwe pauzeruimte.

De basiskleuren zwart, wit en grijs zorgen voor rust. Het kleuraccent roze, zorgt voor de vrolijke, sfeervolle uitstraling. Het zwarte bankje werd vergezeld met een zwart-wit bankje en twee losse clubjes. Twee grote tafels met rondom voldoende kamerstoelen. Twee kroonluchters sieren het plafond. Gesloten postvakjes zorgen een minder rommelige uitstraling. Door kinderen getekende zelfportretten van de medewerkers op school sieren de grijs geverfde muur.

Het nadeel van de veraf gelegen keuken werd opgelost door het plaatsen van:

• een koffie/thee apparaat op een kastje.
• een afvalkar. De afvalkar werd gebruikt om de vuile kopjes, mokken en glazen tegen het einde van de dag naar de keuken te brengen.

Het voordeel is dat je geen last hebt van eetgeuren in de pauzeruimte. Zo zie je dat een nadeel achteraf ook weer een voordeel heeft.

Via markplaats, aanbiedingen en de koopjeshoek van een groot meubelbedrijf (waarvan ik de naam niet mag noemen) gingen Jacqueline en Kim op zoek naar tafels, stoelen en wat nog meer nodig was voor het inrichten van de nieuwe pauzeruimte. In hun zomervakantie hebben ze de muren geverfd en alles ingericht. Bij de start van het nieuwe schooljaar was de nieuwe pauzeruimte klaar. De kosten voor dit hele project bedroeg uiteindelijk 1200,00 euro.

Blij van de hartverwarmende complimenten van hun collega’s

Jacqueline en Kim worden nog steeds blij als ze vertellen over de hartverwarmende complimenten van hun collega’s. En….het allermooiste is dat hun doelstelling is bereikt: Een pauzeruimte waar alle collega’s bij elkaar komen. Elkaar ontmoeten en in gesprek gaan, time-out momenten nemen, koffie drinken en lunchen. Een plek met voldoende ruimte, veel licht en waar je je prettig voelt, waar iedereen een plek heeft om te zitten.

Gewoon om even te pauzeren...

gewoon omdat het een fijne plek is. Nadat Jacqueline en Kim mij hadden bijgepraat over het tot stand komen van de nieuwe pauzeruimte gaan we nar de nieuwe pauzeruimte. Ik was heel nieuwsgiering geworden. Aan de deur van de pauzeruimte hangt een “uithangbord” dat je uitnodigt om naar binnen te gaan.

Toen de deur openging kreeg ik direct een glimlach. Wat een gezellige, vrolijke en sfeervolle pauzeruimte. Ik kan me voorstellen dat medewerkers graag naar deze knusse, rustige plek komen:

• om na een wandelingetje in de pauze, even naar de pauzeruimte te gaan om koffie te drinken,
• om tijdens het speelkwartier even naar een andere, fijne plek te gaan,
• om elkaar te ontmoeten.
• om te lunchen.

Gewoon om even te pauzeren...gewoon omdat het een fijne plek is.

Hier is niet alleen gedacht aan maar ook gewerkt aan het welzijn van alle collega’s: de juffen de meesters de vrijwilliger de vervangers de stagiaires en de conciërge. En ja….daar staat het zwarte bankje. Het bankje waar alles mee begon en waarin vele collega’s iedere dag heerlijk even neerploffen voor een rustmoment.