Samen aan de slag met het schoolveiligheidsplan

Samen in ontwikkeling’ is het motto van het nieuwe koersplan van Stichting OPOZ, waar negentien Zoetermeerse basisscholen deel van uitmaken. Goed voorbeeld hiervan is de manier waarop aangesloten scholen omgaan met de uitvoering van de risico-inventarisatie en evaluatie (RI&E). Maarten Schoon, bestuurslid van OPOZ, vertelt hierover. Dat doet hij samen met arbocoördinator Petra Brooshooft en Judy van den Berg, adviseur Arbeid & Vitaliteit bij VfPf.

Kennis delen

Petra is arbocoördinator. Zij vertelt: “Het schoolveiligheidsbeleid is op 85-90% van de scholen identiek. De resterende 10-15% is maatwerk per school. Zo staan bijvoorbeeld de algemeen geldende richtlijnen in een mediaprotocol. Scholen geven in het eigen ondersteuningsprofiel aan hoe ze hier zelf mee omgaan. De mensen uit het netwerk van preventiemedewerkers gingen hierover met elkaar in gesprek. In eerste instantie was dat een kleine groep. Zij deelden vervolgens hun kennis en ervaringen met de rest van het netwerk. Zo hoeft niet iedere school zelf het wiel uit te vinden op weg naar die 100%.”

Enthousiasme

De betrokkenheid binnen de groep is groot. “Iedereen wil graag op een positieve, constructieve manier bijdragen”, vertelt Petra. “En dat is voor een onderwerp als dit, wat toch vaak wordt gezien als een ‘moetje’, bijzonder positief.” Petra is blij dat ze de ruimte krijgt van het bestuur. “We zijn in ons preventienetwerk zelfstandig aan de slag met het veiligheidsbeleid en bepalen dat met elkaar. Natuurlijk is het soms ook nog wennen, want voorheen werd dit allemaal top-down geregeld, maar samen komen we er wel.

Cultuurverandering

Wat levert een cultuurverandering als deze op? Maarten: “Het is waardevol om de medewerkers eigenaarschap te geven, hen medeverantwoordelijk te maken voor de koers van de school en de stichting. We merken dat mensen hier op aanslaan, enthousiast worden en uitgroeien tot ambassadeurs. Uiteindelijk leidt die hogere betrokkenheid tot meer werkplezier. Bovendien denken we dat het ons aantrekkelijker maakt op de arbeidsmarkt. Deze bottom-up benadering is een meerjarenplan; een cultuurverandering als deze creëer je niet op korte termijn. Door nieuwe initiatieven te faciliteren, te steunen en hierover te communiceren, laten we zien dat we bewust bezig zijn met de toekomst van ons vak.”